Biografie & cv

Vivianne werd bijna letterlijk geboren in het atelier van haar vader de beeldhouwer Peter Schuijren. Dat was dan ook de plek waar zij te vinden was, eerst in de kinderwagen de geuren van het atelier opsnuivend. Haar eerste bronzen sculptuur vervaardigde ze op de leeftijd van 2,5 jaar. De kleuterschool was niet aan haar besteed, papier knippen en plakken kon niet opwegen tegen het paradijs aan mogelijkheden in het atelier. Daar maakte zij als kind, droge naald etsen, bronzen en stenen beeldjes en vingerverf schilderijen. Haar vaders handen leidde haar kleine kinderknuistjes. Op haar elfde leerde zij mallen maken en vanaf haar veertiende is ze opgeleid tot bronsgieter in de bronsgieterij van haar vader, die dit ambacht aan haar door gaf. Maar Bovenal leerde ze dat beeldhouwen, kijken is. De afstand van je ogen tot je handen zo klein mogelijk te maken. Op haar zeventiende gaf ze in haar vaders atelier les en startte zij aan haar opleiding aan de kunstacademie in Maastricht.  Sindsdien werkt zij in haar eigen atelier, exposeert geregeld, voert werk in opdracht uit en is af en toe betrokken bij (gezamenlijke) projecten.

 


De inspiratie voor haar ontwerpen en haar vormtaal haalt Vivianne uit de natuur, en uit de innerlijke beleving, die tezamen haar werkelijkheid vormen. Haar verhouding tot die werkelijkheid hebben zowel een analytische als een organische gedaante. Die zich zowel in haar vormtaal als in haar werkwijze toont. Haar ontwerpen schets zij direct in klei.  Van een potentieel schets kan een meer uitgewerkte prototype worden gemaakt. De vorm wordt mede bepaald door de mogelijkheden en de beperkingen van het materiaal. Aangezien vorm en materiaal moeten samen vallen is de keuze van het materiaal van wezenlijk belang. 

Sinds 2007 werkt zij voornamelijk in Carrera marmer, niet alleen omdat dit een duurzaam materiaal is, het uitermate geschikt materiaal is om haar vormtaal in uit te drukken, maar vooral omdat haar esthetische voorkeur hier naar uitgaat. Marmer ademt een sfeer van sereniteit, die haar aan ongerepte sneeuw doet denken en bezit tevens de majestueuze kracht van het gebergte waaruit de steen voort kwam.  Een bijzonder spannend effect wordt gecreëerd: dit harde koele materiaal in vriendelijk ogende, organische vormen. Deze spanning is het gevolg van het zoeken naar creatieve vormoplossingen binnen de zelf opgelegde beperking van het materiaal. Met deze wijze van vormgeven onderzoekt Vivianne Schuijren thema’s die haar persoonlijk raken zoals; tegenstellingen binnen een totaal gestalt waar vanuit een identiteit is opgebouwd.